Kurtlar Vadisi Pusu

Pana Film bu güne dek yapılamayanı yaptı. Yazılamayanı yazdı.Haddim değil fakat bir izleyici olarak tebrik etme ihtiyacı hissediyorum. Hepimizin içinde bir Polat Alemdar olduğunu düşünüyorum. Ama ne yazık ki ülkümezin gençliği daha delifişek ve çabuk dolduruşa gelen bir ruh haline sahip. O da hiç bir millette bulunmayan üstün bir merhamet duygusundan kaynaklanıyor şüphesiz.Kurtlar Vadisi dizisi bana bu anlamda, bir Türk genci olarak daha uyanık olmayı öğretti ve öğretmeye devam ediyor. Hayallerimizi süsleyen kahramanlar aslında hepimizin içinde mevcut. Hiçbir memlekette müslüman Türkler kadar yürekli bir millet daha yok. İştebu dizi zembereğinden boşalmış yürekleri daha mantıklı hareket etmeye çağırıyor. Ve ben diyorum ki, okuyalım okuyalım okuyalım. Bu ülkenin makus, mahpus ve müthiş tarihini okuyalım. Kendi eserlerimizi kendi tarihimizi anılarımızı anlatır gibi bilmek şart.O kadar benimsemiş ve hafızada kalmış şekilde yani... İlk önce bu şart. Yoksa temeli sağlam olmayan bina şaşayı neylesin? Dilini kaybeden millet yok olmaya mahkumdur. Bize has eserlerimizi okuyalım. Japonlar'ın çocukları kendilerinden asırlar evvel yazılan eserleri ve kitabeleri rahatlıkla okuyabiliyorlar. Bizler bırakınanlamayı Türkçe'mize has birçok sözcüğü cümle içinde kullanmaktan aciziz. Türk diline sahip çıkalım. Yazımı son günlerde bir yerde okuduğum ve acı acı güldüğüm bir duvar yazısıyla noktalıyorum: "Yes abicim, Türkçe eğitime benden de okey!"