Kurtlar Vadisi Pusu

Takip ettiğimiz diziler, haber kanalları yaşadığımız topluma, çevremize olan güvensizliğimizi, kuşkularımızı çoğaltmıyor mu?

Yapımcıların hepimizden çok bu toplumu çözdüğünü düşünenlerdenim.

Reytingi yüksek dizilere bakın:

Annem, Sıla, Aşk Yakar, Yaprak Dökümü.

Bu dizileri izleyip de ağlamayan var mı?

Devamlı bir mutsuzluk. Sürekli ağlayan, acı çeken, çıkış yolu bulamayan karakterler. Aldatanlar, aldatılmaktan korkanlar.

Halid Ziya Uşaklıgil'in ölümsüz eseri Aşk-ı Memnu özü aynı kalmakla birlikte günümüze uyarlanmış şekliyle reyting rekorları kırıyor. Birkaç hafta önceydi galiba, çevremdeki hemen herkes Bihter'ın Behlül'ü öpmesini konuşuyordu. Öptü mü? Nasıl öptü? Nerede öptü? Ne zaman yatacaklar?

Ne olacağını biliyoruz. Koca aldatılacak, her şey ortaya çıkacak, intihar edilecek, baba ve kızı tekrar ve bu kez yalnız bir yaşam kuracak. Bu ağırlıkta devam ederse, korkarım 20 yıl sürer bu dizi.

Binbir Gece desen, parayla satın alınmış bir gecenin yıktığı ilişkiler bir türlü bitmiyor.

Aşk Yakar'ı izleyenler Rahşan Ecevit'in ön ayak olduğu affa asla karşı çıkamazlar. Kadın, kendisiyle evlenmekten vazgeçen sevgilisini göğsünden vuruyor, hapishaneye düşüyor, bebeğini doğuruyor... İzleyici iki gözü iki çeşme “Zavallı kız. Artık hapisten kurtulsa” diye bağırıyor. Ve kız yıl bitmeden cezaevinden kurtuluyor. Seyirci mutlu, dizi reytingleriyle yoluna devam ediyor. Adelet duygularımız, suç algımız değişiyor...

Kurtlar Vadisi Pusu'yu takip edenler ise Ergenekon soruşturmasını çözebiliyor! Savcılığın iddianamesi, siyasi olaylar, çevre ülkelerde bizi etkileyen gelişmeler toplanıyor, bir potada eritilip dizi malzemesi yapılıyor. Bu dizinin fanatiklerine göre, Türkiye'de yaşanan her karmaşa, her soruşturma aslında Kurtlar Vadisi Pusu'da anlatılmaya çalışılan karanlık güç odaklarınca gerçekleştiriliyor.

Bu dizi, gerçekleri anlamaya yönelik algılama ve analiz etme kapasitemizi tembelleştiriyor. Toplumun komplo teorileri üretme yeteneği tavana vuruyor.

Haberler de hatırı sayılır izleyiciye ulaşıyor. Haberleri izleyip, karamsar olmayanınız var mı?

Allahtan tartışma programlarının reytingleri düşük. Saatlerce konuşan “uzman” kişiler kan al kanal dolaşıp, ülkeyi kurtaracak düşüncelerini paylaşıyor, şifreler çözüyorlar. Kimisi ise ağıza alınmayacak hakaretleri canlı yayında kusuyor.

“Yetti artık” diyenleri Çarkıfelek karşılıyor, 50 Şarışın güldürüyor.

Var mısın Yok musun ile zenginlik hayalleri kuruluyor.

Eş, iş arayanlara yönelik programlar da unutulmamalı.

Gazete takip edenlerin durumu ise bence çok daha tehlikeli. Gündem hep ağır konular. Siyaset ön planda.

Bu ülkenin başarı hikayelerine ihtiyacı yok mu? Çalışmış başarmış insanlar nerede? Bize umut, dayanma güçü ve düştüğümüz yerden kalkma cesareti verecek insanlara, hikayelere ihtiyacımız yok mu?

Belki de bu yüzden Beyazıt Öztürk'ün “Beyaz”ı 15 yıldır zirvede. Okan Bayülgen bu nedenle seviliyor. Gülerek soru sorulabileceğini gösteriyor her akşam Saba Tümer. Onları izlediğinizde gerçekten eğlenebiliyorsunuz. Hayata insan hikayelerine dokunabiliyorsunuz. Sizi neşelendiriyorlar ve bunu yaparken de duygularınızı söm ürmeyecek kadar içten davranıyorlar.