Kurtlar Vadisi Pusu

Kadınları sevmek, erkekliğin sonu mu?” Bu soruyu üniversiteli okurlarım soruyor, üstelik hepsi de erkek... İstanbul Üniversitesi Edebiyat bölümünden Hakan, Ruhi, Tarık, Ogün, Mert ve Erdal yazmışlar, hepsi de birer Kurtlar Vadisi fanatiği... Soruyorlar; “Yaşamlarına kadınlar girdikten sonra kahramanlara, daha doğrusu kahramanlık güdüsüne ne oluyor?” diye... Onlara göre, erkekler, kadınlara âşık olunca çok şey değişiyor, öncelikle de yürekleri... Korkmaya başlıyorlar, gözü peklik unutuluyor, yaşamdaki değerli konuların yerini, sevilen kadın alıyor. Delikanlılar, âşık olan erkekleri, Samson ve Dalilah öyküsündeki Samson’a benzetiyorlar, hani gücünü saçlarından alan, dağları devirebilen ve sevdiği kadın saçlarını kesince gücünü kaybeden Samson’a... “Kurtlar Vadisi erkeklerine ne oldu? Memati kendine ihanet eden kadını eve aldı, Polat âşık olduktan sonra eve gitmekten başka şey düşünmemeye başladı, elindeki silahı alıyorlar, sesi çıkmıyor... Abdülhey, kadın onu tersleyince, Vadi’nin boynu bükük adamı oldu, ne deseler ‘olur’ diyor, çünkü gücü kalmadı...” Gençler korkuyor, “Demek ki, bizler de âşık olunca yiğitliğimizi, güvenimizi kaybedeceğiz, Kurtlar Vadisi’ndeki gelişmeler, hepimizin moralini bozdu” diyorlar. Benden bu delikanlılara bir büyük sözü: “İşi abartmışsınız, gerçek olan şu ki, kadınlar da değişiyor, evlenip de özgürlüğünü sürdüren kaç kadın var; sevgi, insanları kendini düşünmekten çok, sevdiğini düşünmeye itiyor; işin aslı bu.